- eşqbazlıq
- is.1. Eşq macəralarına meyil, yalandan eşq yetirmə, məhəbbətdən danışma, sevişmə. . . Uşaqlarımız bekar qalanda ya gərək teatrlarımıza gedib eşqbazlıq nümayişlərinə tamaşa eləsinlər, ya gərək küçə qapılarının ağzına yığışıb yoldan ötüb keçənlərə «ğoğo» eləsinlər. . C. M.. <Qafar:> Mən necə səni eşqbazlıq teatrına aparım. S. S. A..2. Aşiqlik, vurğunluq. Şərm eylə bu eşqbazlıqdan; Bifaidə cangüdazlıqdan! F.. Ağlını cəm elə, olma sərsəri; Səndə yoxdur eşqbazlıq əsəri. A. P.. Eşqbazlıq eləmək – aşiqanə macəralarla məşğul olmaq, arvadların dalınca düşmək, arvadlarla sevişmək, onlara yalandan eşq yetirmək. <Nəcəf:> Mən eşqbazlıq eləyəndə sən heç ananın qarnında yox idin. İ. Ə..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.